Jednak przykładowe plony grochu wynoszą zazwyczaj od 1 do 3 ton suchego grochu na hektar. W przypadku grochu zielonego (do spożycia w postaci świeżej) plony mogą być wyższe. Warto zauważyć, że plony mogą się różnić w zależności od regionu, warunków uprawowych oraz zastosowanych praktyk rolniczych. Istnieje wiele czynników Groch jest bardzo dobrą alternatywą dla mięsa, a wiecie dlaczego? Jest bogatym źródłem białka, które zawiera dużo aminokwasów egzogennych, lizyny, a także treoniny. Te związki nie powstają w naszym organizmie, mimo że są one dla nas niezbędne. Odpowiedź na: Czy groch jest zdrowy? Witaminy i wartości odżywcze w grochu. Owszem, groch jest zdrowy. Wydaje mi się, że zdrowszy niż zielona fasolka, jako że jest bogatszym źródłem witamin. Produkt ten ma niski indeks glikemiczny; gotowany - zaledwie 22, zielony - 45, a konserwowy już nie aż tak niski, przeczytaj całą Mydło – czym tak naprawdę jest produkt nam wszystkim znany od lat? Mydło – nieodłączny element codziennej pielęgnacji ciała i nie tylko – to z chemicznego punktu widzenia sól, powstająca w reakcji tzw. zmydlania, zachodzącego pomiędzy kwasami tłuszczowymi (obecnymi w tłuszczach zwierzęcych i olejach roślinnych) i zasadami . Zdrowe zakupy Spis treści Dna moczanowa jest formą zapalenia stawów spowodowaną odkładaniem się kryształów kwasu moczowego, zazwyczaj wokół stawów, lecz także w innych tkankach. Układ odpornościowy atakuje kryształy za pomocą fagocytów (komórek żernych), a powstałe w tym procesie toksyczne produkty uboczne wywołują zapalenie stawów. Najczęściej atakowanym miejscem jest duży palec u stopy, lecz dna może także dotyczyć stawów skokowych, kolan, nadgarstków i dłoni. Klasycznymi objawami są zaczerwienienie, opuchlizna i ataki silnego bólu. Kluczowymi czynnikami ryzyka dla dny moczanowej są alkohol i otyłość, lecz istnieje też kilka innych czynników wyzwalających, których możesz nie być świadomy. Wśród pokarmów zawierających puryny znajdują się owoce morza. Unikaj ich nadmiernego spożywania. Wiadomo, że istotną rolę odgrywają pewne pokarmy bogate w puryny - związki chemiczne, które organizm przekształca w kwas moczowy. Są to podroby, owoce morza, groch, fasola, anchois, sardynki, szparagi i grzyby. Dieta w nie obfitująca może prowadzić do powstawania kryształów kwasu moczowego we krwi, co z kolei prowadzi do ich odkładania się w stawach, wywołując charakterystyczny dla dny moczanowej ból i stan zapalny. Inne czynniki ryzyka to niektóre choroby i leki. Osoby cierpiące na nadciśnienie, cukrzycę, choroby nerek i toczeń są bardziej podatne na dnę, podobnie jak pacjenci regularnie przyjmujący diuretyki, regularnie stosujący niskie dawki aspiryny (1-2 g dziennie) i stosujący leki przypisywane zazwyczaj biorcom przeszczepów, takie jak cyklosporyna. Często przeoczaną przyczyną dny mocznanowej jest zatrucie ołowiem; nerki mogą nie radzić sobie z usuwaniem nadmiaru ołowiu. Jeśli podejrzewasz, że tak może być w Twoim przypadku, zainteresuj się w jaki sposób oczyścić organizm z metali ciężkich metodami naturalnymi. Poniżej opisujemy kilka innych naturalnych metod leczenia dny, które również mogą Ci się przydać. Jakich napojów unikać przy dnie moczanowej? Picie alkoholu, zwłaszcza piwa, wydaje się podnosić ryzyko zachorowania na dnę moczanową, dlatego lepiej go unikać. Należy też jednak uważać na słodkie napoje bezalkoholowe, a nawet na soki owocowe i warzywne (te, które zawierają duże ilości fruktozy), ponieważ ich spożywanie również powiązano z dną moczanową. Dieta bezpurynowa a dna moczanowa Stosuj dietę ubogą w pokarmy zakwaszające, unikając jedzenia bogatego w puryny. W jednym z badań mężczyźni, którzy przeszli na dietę bezpurynową, znacząco obniżyli w ten sposób poziom kwasu moczowego w swojej krwi i to po upływie zaledwie kilku dni. Dieta taka może zapobiec wystąpieniu kolejnych ataków dny moczanowej. Pomocne może być także picie od sześciu do ośmiu szklanek wody dziennie, ponieważ w ten sposób rozcieńczysz kwas moczowy, obniżając jego stężenie we krwi. Jedzenie czereśni jest ludowym sposobem na dnę. Naukowcy z USA odkryli, że ryzyko wystąpienia ataku u pacjentów z dną, którzy do dwóch dni wcześniej jedli czereśnie, było o 35 % niższe w porównaniu z pacjentami, którzy czereśni nie jedli. Wiśnie i czereśnie kontra dna moczanowa Jedzenie czereśni - w ilościach od około 200 g do 0,5 kg dziennie - jest ludowym sposobem na dnę. Można nawet znaleźć pewne naukowe dowody na potwierdzenie jego skuteczności. Naukowcy z USA odkryli, że ryzyko wystąpienia ataku u pacjentów z dną, którzy do dwóch dni wcześniej jedli czereśnie było o 35% niższe w porównaniu z pacjentami, którzy czereśni nie jedli. Jeśli nie przepadasz za tymi owocami, to pomóc Ci może również stosowanie suplementu zawierającego ekstrakt z czereśni. Kolejnym ludowym remedium na dnę moczanową, szeroko stosowanym w Australii, jest sok z selera (lub nasiona selera). Wypróbuj kwercetynę, jeśli cierpisz na dnę moczanową Kwercetyna - flawonoid występujący w cebuli, kaparach, rzeżusze, kaszy gryczanej, jarmużu i koprze ogrodowym - zalecana jest niekiedy w leczeniu dny moczanowej. W badaniach in vitro hamowała enzym biorący udział w rozwoju dny moczanowej, choć uzyskane wyniki mogą nie mieć przełożenia na ludzi. Bromelaina, enzym znajdujący się w ananasie, często stosowana jest wraz z kwercetyną w celu zwiększenia wchłaniania tego flawonoidu. Dawkowanie: 150-250 mg kwercetyny 3 razy dziennie (między posiłkami). Suplementacja witaminy C w dnie moczanowej Jak sugeruje jedno z badań, codzienne stosowanie witaminy C może być pomocne w zapobieganiu i leczeniu dny. Po dwóch miesiącach uczestnicy badania przyjmujący witaminę C zaobserwowali, że poziom kwasu moczowego w ich krwi znacznie spadł w porównaniu z poziomami obserwowanymi u osób przyjmujących placebo. Inne przydatne suplementy obejmują olej z ryb, witaminy z grupy B (zwłaszcza kwas foliowy) i witaminę E. Dawkowanie: 500 mg witaminy C dziennie. Akupunktura w terapii dny moczanowej Jak wskazują niektóre dowody, warto wypróbować tę tradycyjną chińską technikę, oczywiście w połączeniu z dietą. Osoby poddające się przez miesiąc leczeniu akupunkturą miały znacznie niższy poziom kwasu moczowego i innych markerów dny moczanowej we krwi niż grupa kontrolna. Naukowcy stwierdzili, że akupunktura może nawet zapobiegać występującemu w przebiegu dny moczanowej uszkodzeniu nerek. Stosuj zioła na ból w dnie moczanowej Aby w naturalny sposób złagodzić ból, możesz wypróbować zioło o nazwie czarci pazur (Harpagophytum procumbens). Często zalecane jest ono w leczeniu dny w oparciu o dowody jego skuteczności w wielu formach zapalenia stawów i bólu pleców. Homeopatia kontra dna moczanowa W leczeniu różnych objawów dny moczanowej zwolennicy homeopatii zalecają powyższe preparaty. Zwyczajowa dawka wynosi od trzech do pięciu pigułek remedium 12X do 30C, przyjmowanych co godzinę do co czterech godzin, do ustąpienia objawów. Aconite (tojad): w nagłym, palącym bólu i atakach po uderzeniu lub zranieniu. Belladonna (atropina): w intensywnym, pulsującym bólu. Bryonia (przestęp): przy bólu pogarszającym się pod wpływem ruchu, lecz ustępującym pod wpływem nacisku i ciepła. Clochicum: szczególnie skuteczny, jeśli atakom towarzyszą mdłości. Ledum (bagno): przy stawach pokrytych plamami, sinych i spuchniętych. Bibliografia Arthritis Res Ther, 2006; 8 Suppl 1: S2 Br J Rheumatol, 1987; 26: 303-6 Toxicology, 1992; 73: 127-46 Lancet, 2004; 363: 1277-81 BMJ 2008; 336: 309-12 Arthritis Rheum, 2012; 64: 4004-11 Pharmacol Res Commun, 1985; 17: 831-9 Arthritis Rheum, 2005; 52: 1843-7 J Tradit Chin Med, 2004; 24: 185-7 BMC Complement Altern Med, 2004; 4: 13 Duke Center for Integrative Medicine. The Duke Encyclopedia of New Medicine. London: Rodale Books International, 2006 Spis treści Jakich napojów unikać przy dnie moczanowej? Dieta bezpurynowa a dna moczanowa Wiśnie i czereśnie kontra dna moczanowa Wypróbuj kwercetynę, jeśli cierpisz na dnę moczanową Suplementacja witaminy C w dnie moczanowej Akupunktura w terapii dny moczanowej Stosuj zioła na ból w dnie moczanowej Homeopatia kontra dna moczanowa Jakoś tak mnie wzięło na kulinarne powroty. Na przykład dawno nie robiłam grochówki. Może nie ma w niej zbyt wiele warzywek, jest za to groch, czyli źródło żelaza, fosforu, białka, magnezu i potasu. Nie bez kozery w wojsku jada się grochówkę. Niedrogie to, a bardzo zdrowe, dające energię i siły witalne, porcji: 4 osobyKalorii na 100 g:: 300 Drukuj przepisCzas przygotowania: 20 gotowania: 20 całkowity: 40 min. Mój przepis na:Grochówka Składniki:0,5 kg groch łuskany300 g mięso z nogi kurczaka (bo nie lubię zbyt tłustego, ale Ty możesz zrobić na wieprzowinie)400 g ziemniaki2 szt marchew200 g boczek parzonykiełbasa (opcjonalnie)1 duża cebulakilka łyżek oleju do smażenia1 liść laurowy1 łyżka solikilka ziaren pieprzu1 duża garść majeranku Sposób wykonania:Groch namaczamy przez nocZiemniaki i marchew obieramy, myjemy, kroimy w kostkęZalewamy zimną wodą groch, marchew i ziemniaki i gotujemyDodajemy przyprawyBoczek, cebulę i ewentualnie kiełbasę, kroimy w kostkę i przesmażamy, a następnie dodajemy do gotującego się grochu z ziemniakamiGotujemy do rozgotowania grochu i miękkości ziemniaków i Z THERMOMIXJeśli chcesz gotować – szybko, łatwo, kreatywnie, oszczędnie umów się za mną na całkowicie niezobowiązującą, bezpłatną przedstawicielem Thermomix i zapraszam Cię do kontaktu:tel. 794-946-255e-mail: [email protected]Pozdrawiam – KasiaTaka rozgrzewająca, energetyczna zupa na pewno się przyda jeszcze tej zimy, choć dzisiaj za oknami wiosna. Gnojówka z pokrzywy jest uniwersalna – zapobiega wielu chorobom i szkodnikom, a poza tym wzmacnia rośliny. Gnojówka z roślin to sprawdzony domowy preparat do zwalczania chorób i szkodników roślin, na przykład mszyc czy przędziorków. Gnojówką można również zasilać rośliny w okresie wegetacji - będą lepiej rosły. Podajemy przepis na gnojówkę - nawóz z pokrzyw, gnojówkę ze skrzypu oraz wywar z liści pomidora i wyciąg z cebuli. Zamiast syntetycznych pestycydów, które są silnymi truciznami nie tylko dla owadów, należy stosować środki na bazie substancji naturalnych. Można je kupić lub zrobić samemu. Gnojówki z roślin, na przykład z pokrzywy, skrzypu czy cebuli, to naturalne środki ochrony roślin, które z powodzeniem można stosować w każdym ogrodzie. To doskonałe preparaty do ochrony roślin w ogrodach ekologicznych. Poznaj przepisy na gnojówki roślinne. Gnojówka z pokrzywy (nawóz z pokrzyw) Gnojówka z pokrzywy zapobiega chorobom grzybowym, mszycom i przędziorkom. Wypełnić ceramiczny lub plastikowy pojemnik świeżymi pędami i liśćmi pokrzyw. 1 kg świeżego ziela (pokrzywy zebranej przed kwitnieniem) lub 200 g suszonego należy zalać 10 l wody i pozostawić do fermentacji na dwa-cztery tygodnie, w zależności od temperatury (w wyższej proces zachodzi szybciej). Gotowa gnojówka z pokrzywy jest ciemna, przejrzysta i się nie pieni. Do zasilania roślin gnojówkę należy dziesięciokrotnie rozcieńczyć, czyli opryskuje się nią rośliny wiosną, w rozcieńczeniu 1:10. Takim samym roztworem można podlewać rośliny w okresie wegetacji, by je nawieźć i wzmocnić. (Uwaga! Gnojówki z pokrzywy nie tolerują fasola, groch, czosnek i cebula). Gnojówką bez rozcieńczenia można polewać pryzmę kompostową – przyspieszy to tworzenie się kompostu. Wyciąg z pokrzywy Wyciąg z pokrzywy jest wykorzystywany przeciwko przędziorkom i mszycom. 1 kg świeżego ziela przed kwitnieniem lub 200 g suszonego trzeba zalać 10 l wody i odstawić na 12-24 godziny. Kilkakrotnie opryskiwać liście od góry i od dołu, bez rozcieńczenia. Gnojówka ze skrzypu Gnojówka ze skrzypu polnego jest stosowana do zwalczania przędziorków i mszyc. Gnojówkę ze skrzypu przygotowuje się podobnie jak tę z pokrzywy. 1 kg świeżych lub 200 g suszonych pędów należy zalać 10 l wody i pozostawić do fermentacji na cztery-pięć dni. W tym czasie preparat trzeba codziennie mieszać. Gnojówkę przed użyciem trzeba pięciokrotnie rozcieńczyć z wodą. Tak przygotowanym preparatem opryskuje się rośliny i glebę co trzy tygodnie przez cały okres wegetacji. Gnojówka ze skrzypu zwalcza także mączniaka prawdziwego i inne choroby grzybowe roślin. Wyciąg ze skrzypu polnego Wyciąg ze skrzypu polnego działa zapobiegawczo przeciwko mączniakom rzekomym, rdzom, zarazie ziemniaka na pomidorze. 1 kg świeżego lub 200 g suchego ziela zalewa się 1 l wody i odstawia na 12-24 godziny. Opryskuje się tym rośliny kilkakrotnie w czasie wegetacji, w rozcieńczeniu 1:5. Wyciąg działa też wzmacniająco na rośliny, a bez rozcieńczenia można go stosować do zwalczania mszyc. Wyciąg z wrotyczu Wyciąg z wrotyczu jest stosowany do walki z gąsienicami bielinków, śmietką cebulanką, mszycami, gąsienicami namiotników. 300 g świeżego ziela lub 30 g suchego należy na 24 godziny zalać 10 l wody. Opryskiwać rośliny w rozcieńczeniu 1:2. Wyciąg z cebuli 200 g łusek z cebuli zalewa się 10 l wody. Po trzech-czterech dniach preparat należy przecedzić i kilkakrotnie opryskać rośliny. Wyciąg z cebuli skutecznie zwalcza mszyce i przędziorki. Wywar z liści pomidora 1 kg liści z pomidora gotuje się z 10 l wody przez 30 minut i odcedza. Wywar z liści pomidora niszczy gąsienice bielinka kapustnika, mszyce i przędziorki. Przed użyciem (opryskiem roślin) wywar musi być trzykrotnie rozcieńczony z wodą. Mszyce, nornice i krety w ogrodzie. Jak się ich pozbyć? Groch przeważnie kupuje się świeży, choć podczas zimy można znaleźć jego mrożone wersje w sklepach. Jak gotować groch świeży, a jak mrożony? Dzięki prostym podpowiedziom Groch może kojarzyć się nam z bardzo popularną zupą, jaką możemy zjeść podczas trwania festynów lub w przydrożnych restauracjach. Ta roślina strączkowa jest bardzo często wykorzystywana jako dodatek do dań, a także jako główny ich składnik. Groch w jadłospisie - to warto wiedzieć! Zanim jednak przejdziemy do tego jak się gotuje groch, warto skupić się na tym, dlaczego powinno się go jeść jak najczęściej. Groch to roślina, którą często i chętnie wybierany jest jako dodatek do dań, lub jako element składowy jakiejś potrawy. Roślina ta, jest bardzo zdrowa i jest bogatym źródłem witamin oraz różnych minerałów, które są potrzebne człowiekowi do prawidłowego funkcjonowania. Historia tej rośliny jest dość stara i znana jest ludzkości od ponad dziewięciu tysięcy lat, a na nasz kontynent trafiła z Bliskiego Wschodu. Groch jest bardzo dobrą alternatywą dla mięsa, a wiecie dlaczego? Jest bogatym źródłem białka, które zawiera dużo aminokwasów egzogennych, lizyny, a także treoniny. Te związki nie powstają w naszym organizmie, mimo że są one dla nas niezbędne. Powszechnie uważa się, że ma w sobie około 24 gramów białka na 100 gramów na każde grochu. Oprócz białka i innych związków organicznych zawierają one również dużo witaminy z grupy B, witaminę A, C, E i K. Ta roślina, a dokładniej mówiąc minerały w nim zawarte, są bardzo potrzebne dla naszego organizmu, ponieważ odpowiada on za poprawne działanie układu odpornościowego, a także nerwowego. Oprócz witamin groch jest bogaty w inne minerały takie jak: fosfor, potas, magnez, sód, wapń, żelazo i potas. Poleca się go osobom chorującym na anemię lub podobne choroby. Dlaczego? Groch przez swoją wysoką zawartość żelaza podnosi poziom hemoglobiny we krwi (hemoglobina odpowiedzialna jest za transport tlenu z płuc do komórek organizmu). Spożywanie tej rośliny jest bardzo ważne dla naszego organizmu, dlatego warto jeść groch stosunkowo często. Spożywać je można na surowo, ale każda obróbka termiczna tej rośliny poprawia jej smak, a także sprawia, że można ją wykorzystać jako podstawa zup lub innych dań. Jak gotować groch suszony? Groch można gotować na kilka różnych sposobów. Nadaje się do gotowania zarówno w łupinie, jak i łuskany. Gotowanie grochu łuskanego jest o wiele mniej czasochłonne niż gotowanie grochu w łupinie. Groch należy wypłukać i wsypać do garnka, po czym zalać go wodą. Wodę z grochem solimy i (opcjonalnie) dodajemy do niej nasze ulubione przyprawy. W garnku powinno znaleźć się tyle wody, żeby przykryła groch, nie może być jej jednak za dużo – źle znosi zbyt dużą ilość wody. Groch nie wymaga użycia dużej ilości wody, i to różni go od innych roślin strączkowych. Gdy groch już się zagotuje, zmniejszamy ogień i gotujemy na mniejszym ogniu około 45 min (w przypadku, gdy pojawi się piana, należy ją zdjąć). Gotowy groch będzie bardzo miękki do takiego stopnia, że zacznie się rozpadać po dotknięciu. Jeśli chodzi o gotowanie grochu całego, to wykonuje się to tak samo, ale nieco dłużej. Niemoczony groch gotujemy około 50 minut, a niełuskany groch gotujemy dwa razy dłużej, czyli ponad półtorej godziny. Jak gotować groszek mrożony? Mrożony groch gotujemy troszkę inaczej niż świeży. W zależności od tego, czy jest on w łupinie, czy nie. Jeśli jest w łupinie, możemy go moczyć, jeśli nie to płuczemy go pod bieżącą wodą. Wkładamy go do osolonej wody (w garnku musi być około 2 łyżki soli na jeden litr wody) i gotujemy przez 5 minut (czas ten liczymy od wrzenia). Gotowy mrożony groszek nie będzie się rozpadać, dlatego trzeba sprawdzać go, czy jest gotowy, próbując. Jak długo gotować groch moczony? Warto jednak przed gotowaniem łuskany groch moczyć w wodzie – przyspiesza to proces gotowania. Groch w wodzie pozostawiamy na kilka minut, wymieniając co jakiś czas wodę. Gdy nasz groch jest już namoczony, należy go wypłukać na sicie, a następnie wsypać go do garnka. iStock Ważne jest, aby woda zakryła cały groch, ale nie było jej zbyt wiele – groch nie potrzebuje tyle wody co inna roślina strączkowa. Wodę również solimy, a także możemy dodać odrobinę swoich ulubionych przypraw. Groch musi się zagotować, po czym zmniejszamy ogień (jeśli pojawiła się piana, należy ją zdjąć). Po zmniejszeniu ognia gotujemy groch jeszcze około 25 min. Gotowy groch jest bardzo miękki na tyle, że zaczyna się rozpadać. Cały okres gotowania grochu moczonego to około 30 minut. Gdy mamy do czynienia z grochem mrożonym, należy go opłukać pod bieżącą wodą, a nie moczyć (o ile nie jest on w łupinie). Namoczyć powinniśmy tylko groch świeży i to w całości, razem z łupinami. Groch mrożony powinno się gotować około od 40 do 45 minut, jednak jest to uzależnione od mocy ognia, na którym jest gotowany. Tak przygotowany groch bardzo dobrze sprawdzi się jako dodatek do zup, lub jako główny składnik zupy krem z grochu. Dlaczego? Jest on miękki i idealnie nada się do miksowania. Można go również wykorzystać, jako dodatek do dania głównego np. w połączeniu z marchewką lub jako składnik sałatek. Jak gotować groch bez namaczania? Groch niemoczony, gotuje się w taki sam sposób co groch po namoczeniu. Jednak jest jedna różnica – gotuje się on o wiele dłużej. Niemoczony groch, warto jednak przed ugotowaniem płukać pod bieżącą wodą, pozwoli to pozbyć się zabrudzeń. W połowie gotowania można dolać odrobiny mleka do wody z gotującym się grochem – sprawi to, że groch będzie miększy bez wcześniejszego namaczania. Polecamy również gotować groch pod przykryciem. Dlaczego? Zauważalnie skraca to czas gotowania, a także pozwala utrzymać wszystkie witaminy wewnątrz grochu. Jak się gotuje groch w łupinie bez moczenia? Do garnka należy wlać około 1,5 litra wody, którą wcześniej należy doprawić odrobiną soli i cukru. Podczas gotowania się wody, należy umyć strąki i obciąć ich końcówki, które są twarde. Warto dodać do wody odrobinę octu lub kwasu cytrynowego – kwas pozwoli zachować kolor grochu. Groszek w łupinie gotuje się stosunkowo krótki i wystarczy nam do tego zaledwie około 4 minut. Gotowy groszek w łupinie powinien być miękki i gdy taki już jest, należy go odcedzić za pomocą sitka. Tak przygotowany będzie doskonały na świąteczny klasyk - groch z kapustą. Do czego wykorzystać gotowany groch? Z gotowanego grochu można wykonać grochówkę, kapuśniak z grochem, dhal (indyjska potrawa, która możemy przygotować zarówno z soczewicy, jak i grochu), zupę krem z grochu, a także można wykorzystać go do wykonania sałatek oraz jako dodatek do posiłków. Jest bardzo zdrowy i pożywny. Można go zastosować zarówno jako danie główne, jak i dodatek do wielu różnych potraw.

dlaczego groch się pieni